W XVIII wieku, za panowania José I Portugalskiego, miasto Tijuco, położone w Minas Gerais, żyło gorączką zbierania diamentów, które były wysyłane w celu wzbogacenia Królestwa Portugalii. Komendant Felisberto Caldeira D'Abrantes, któremu król powierzył zarządzanie kopalniami diamentów w Arraial del Tijuco, dominuje nad terytorium. Kiedy komendant postanawia sprzedać swoją młodą niewolnicę Xicę do domu publicznego, młoda kobieta mści się, kradnąc skrzynię z diamentami. Xica i Quiloa, zakochany w niej mężczyzna, postanawiają zakopać kufer, aby później mieć dość pieniędzy na zakup kart wolności.
Xica poznaje nowego dowódcę mianowanego przez króla, João Fernandes de Oliveira
Na przyjęciu zaręczynowym Violante i João, sierżant major Tomaz Cabral, pogrążony w szczęściu, że może poślubić swoją córkę, zachęca dowódcę do poproszenia o cokolwiek, co chciałby w prezencie, na co ten odpowiada, że kocha Xica. Niewolnica zostaje wysłana do komendanta, ale odmawia przespania się z nim. To jeszcze bardziej wyostrza namiętność João, który poruszony urodą Xici postanawia poczekać, aż ona sama go poszuka. Po ich pierwszej nocy miłości i wielu kłótniach z Violante, Komandor zrywa zaręczyny i postanawia publicznie wyznać Xicy swoją miłość i wręcza jej swój list gończy. Wbrew wszelkim ówczesnym normom społecznym, czyni byłą niewolnicę swoją oficjalną konkubiną, publicznie zakładając ich związek i obsypując ją bogactwami.