À mon âge je me cache encore pour fumer

Algieria, lata 90. XX wieku. Władza jest w rękach mizoginistycznych islamistów. Grupa kobiet odpoczywa w tureckiej łaźni. Z dala od zgiełku mogą oczyścić się z negatywnych emocji i w obłokach papierosowego dymu i oparów podjąć nękające je tematy takie, jak przemoc domowa, wczesne zamążpójście, nierówność płciowa, rozwody, certyfikowaniu dziewic czy patologicznej zasadzie rodowej zemsty. Reżyserka Rayhana Obermeyer postanowiła przełamać nagość, łamiąc tym samym kulturowe tabu. Film stanowi adaptację sztuki teatralnej.