In een dagboek beschrijft Hendrik Groen zijn leven in een verzorgingstehuis in Amsterdam Noord. Want hij mag dan wel oud zijn, hij is nog lang niet dood! Samen met enkele andere bewoners van het verzorgingstehuis richt hij de rebellenclub Omanido op: oud maar niet dood. Immers, waarom zou het leven alleen nog moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde?