Dit sleutelwerk uit de late jaren zeventig, nu digitaal gerestaureerd, is een unieke poging om hedendaagse debatten rond formalisme, feminisme en psychoanalyse in film te combineren. Impliciet betrokken bij een kritische dialoog met filmmakers als Yvonne Rainer en Jean-Luc Godard, evenals met de theoretici van het tijdschrift 'Screen', is Sigmund Freuds Dora een mijlpaal in de evolutie van structuralistische filmstrategieën naar bredere representatievragen.