Eind jaren negentig wist de iconische fotograaf Bruce Weber Robert Mitchum ervan te overtuigen om voor zijn camera te verschijnen voor een gefilmd portret. Weber filmde Mitchum in 35 mm en 16 mm zwart-wit, terwijl hij met vrienden en trawanten in restaurants en hotelkamers rondhing en voor een microfoon zong bij Capitol Records, waarbij hij standaarden opnam voor een geprojecteerd album. Toen Mitchum in 1997 overleed, parkeerde Weber zijn geliefde project en het duurde enige tijd voordat hij terugging naar zijn beelden, de camera weer oppakte om zijn eerbetoon aan Mitchum voort te zetten en te voltooien.