Les éternels

Mensen die zo’n sterke schok hebben meegemaakt dat ze niet eens meer bang zijn voor de dood (zoals vaak gebeurt met overlevenden van genocide), vervallen soms in een gevoel van tijdloosheid of ‘melancholie’. Ze leven enigszins ‘buiten’ de tijd, een vorm van extratemporeel bestaan, in afwachting van de dag waarop ze van hun lijden verlost zullen worden. Het zijn de mensen – bijna geesten die het bijna twintig jaar durende conflict in Nagorno-Karabach tussen Armeniërs en Azerbeidzjanen hebben overleefd – dat de filmmaker in zijn film laat zien en beluisteren. Achter hen, achter hun rondzwervende lichamen, achter hun waanzin, ligt wat overblijft van de ineenstorting van de Sovjet-Unie in de Kaukasus: ruïnes, onbewoonde ruimtes, graven, overblijfselen van oorlog, loopgraven waar soldaten uitkijken naar een onzichtbare vijand.