Deze Oostenrijkse film, die enkele maanden na het Italiaanse The Passion According to St. Mathew werd uitgebracht, is, net als de eerdere poging, gebaseerd op een theaterstuk. Maar waar het Italiaanse beeld werd geïnspireerd door het oratorium van Bach, is de Matthüspassie een gefilmde opname van een nieuw in opdracht gemaakte productie van het Staatsburgtheater. Acteur Raoul Aslan reciteert op ontroerende wijze het bijbelse verhaal van de laatste dagen van Christus, terwijl het Philharmonisch Orkest van Wenen zijn woorden onderstreept. Regisseur Ernst Marischka doorbreekt de visuele monotonie van het proces door gebruik te maken van een montage van foto's en schilderijen van de regio's in het Midden-Oosten waar het oorspronkelijke verhaal zich afspeelde. Recensenten vonden dat de Matthäus-Passion had moeten worden gepromoot als een documentaire in plaats van een dramatische speelfilm.