'De videoanimatie Self weerspiegelt de menselijke huid als de grens tussen ‘zichzelf’ en de ‘wereld’. In analogie met de representatiefunctie van architectuur beschouwt Self de menselijke huid via haar potentieel om de eigen representatie te ontwerpen. Maar zodra het menselijk lichaam wordt begrepen als een architectonisch omhulsel, kan het beeld ervan willekeurig worden uitgebreid en vrijelijk worden gemoduleerd. Methodologisch gezien stelt dit Self in staat de wisselwerking tussen functie en representatie op verschillende manieren te onderzoeken. Daarbij worden de zelfperceptie en het zelfbewustzijn van anderen onderzocht tegen de achtergrond van identiteit, gender en perfectie.' -Claudia Larcher