In oktober 1947 zou in Moskou het 'Zwartboek' worden gepubliceerd - een verzameling getuigenissen en artikelen over de moord op twee miljoen en zevenhonderdduizend Joden onder de nazi-bezetting in de Sovjet-Unie. Het boek werd door de autoriteiten op de plank gelegd. De Holocaust van Sovjetjoden alsof deze helemaal nooit heeft plaatsgevonden. Waarom besloot Stalin het solide en gedocumenteerde bewijs van de Holocaust in de Sovjet-Unie te verbergen? Heeft het enthousiasme van de Sovjet-Joden over de oprichting van de staat Israël geleid tot collectieve bestraffing van hen door de regering? Sinds de revolutie werden Sovjet-joden beschouwd als loyale partners bij de opbouw en het bestuur van de Sovjet-Unie. Waarom en hoe werden ze verdachten van dubbele loyaliteit, potentiële verraders, tweederangsburgers?