In 2014 werd in het kader van het plan 'nieuw type verstedelijking' een landelijk renovatieprogramma voor stedelijke dorpen uitgerold, waarbij ongeveer 100 miljoen mensen betrokken waren. Tegelijkertijd begon het beleid inzake verblijfsvergunningen, dat wordt gezien als een overgangsmiddel voor ‘hervorming van de registratie van huishoudens’, volledig ten uitvoer te worden gelegd, waarbij werd beweerd dat het migrerende werknemers voordelen zou bieden die bijna gelijk waren aan die van de stedelijke huishoudens, maar de arbeidsmigranten, die verondersteld worden de begunstigden te zijn, waren niet overtuigd. Voor hen hebben de massale sloop en verhuizing hun enige goedkope leefomgeving in de stad vernietigd, en de prijs die ze moeten betalen om 'stadsbewoner te worden' is te hoog om te kunnen betalen, dus dwalen ze liever rond zonder huis.